Menü
Ücretli Wordpress Temaları

keyboard_arrow_down ç – Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü

çıkmalı tümleç, -ci

çıkmalı tümleç, -ci

Bu yazı sabitlenmiştir.
•ç - Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü, ç - Gramer Terimleri Sözlüğü, C - Güncel Türkçe Sözlük, Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü, Gramer Terimleri Sözlüğü, Güncel Türkçe Sözlük
Güncel Türkçe Sözlük çıkmalı tümleç, -ci a. db. Fiilin anlamını tamlayan ve çıkma durumunda bulunan dolaylı tümleç: Çocuklar evden çıktılar.Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü çıkmalı tümleç, -ci Çok defa eylemin bazen de adın anlamını tümleyen ve çıkma durumunda bulunan dolaylı tümleç: Çocuklar evden çıktılar; Bakımsızlıktan hastalandı; Bu konuyu çeşitli yönlerden açıklayınız; candan adam, yünden mamul, gençten bir şoför, kardan beyaz, akraba
çıkmalı tamlama

çıkmalı tamlama

Bu yazı sabitlenmiştir.
•ç - Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü, ç - Gramer Terimleri Sözlüğü, C - Güncel Türkçe Sözlük, Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü, Gramer Terimleri Sözlüğü, Güncel Türkçe Sözlük
Güncel Türkçe Sözlük çıkmalı tamlama a. db. Tamlayanı çıkma durumunda olan ve tamlananı üçüncü kişi iyelik eki alan tamlama: İnsanlardan bazıları. Öğrencilerden ikisi gibi.Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü çıkmalı tamlama Tamlayanı çıkma durumunda olan ve tamlananı 3. kişi iyelik eki alan tamlama: insanlardan bazıları (insanların bazıları) , gelenlerden biri (gelenlerin biri) , memurlardan bir kısmı (memurların bir kısmı) , öğrencilerden ikisi (öğrenci
çıkma durumu

çıkma durumu

Bu yazı sabitlenmiştir.
•ç - Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü, ç - Gramer Terimleri Sözlüğü, C - Güncel Türkçe Sözlük, Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü, Gramer Terimleri Sözlüğü, Güncel Türkçe Sözlük
Güncel Türkçe Sözlük çıkma durumu a. db. Ad soylu bir sözün taşıdığı kavramda çıkış bildiren, -dan / -den, - tan / -ten ekleri ile kurulan durum, ayrılma durumu, ablatif: okuldan, evden, sokaktan, işten vb.Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü çıkma durumu (Derleme.. -den hali, uzaklaşma hali, ayrılma hali, çıkış hali) Adın veya ad görevli sözcüğün kavramından çıkışı gösteren durum. Türkçede bu durum -den (-dan; -ten, -tan) ekiyle gösterilir : Evden (ev-de
çevriyazı

çevriyazı

Bu yazı sabitlenmiştir.
•ç - Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü, ç - Dilbilim Terimleri Sözlüğü, ç - Gramer Terimleri Sözlüğü, Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü, Dilbilim Terimleri Sözlüğü, Gramer Terimleri Sözlüğü
Dilbilim Terimleri Sözlüğü çevriyazı Bir metni, yazılmış olduğu yazıdan, okunuşunu belirtmek şartıyla, başka bir yazıya çevirme işi, ve böylece çevrilen yazı. Buna SESÇİL ÇEVRİYAZI ( Transcription phonétique ) de denir.Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü çevriyazı (Derleme. transkripsiyon, sesçil yazı) Bir metnin okunuşunu göstermek üzere kullanılan yazı düzeni.Gramer Terimleri Sözlüğü çevriyazı (çeviri yazı), (fonetik yazı, ses yazısı, sesçil yazı)
cins

cins

Bu yazı sabitlenmiştir.
•Biyoloji Terimleri Sözlüğü, C - Biyoloji Terimleri Sözlüğü, ç - Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü, ç - Dilbilim Terimleri Sözlüğü, c - Dirilbilim Terimleri, ç - Felsefe Terimleri Sözlüğü, ç - Gramer Terimleri Sözlüğü, C - Güncel Türkçe Sözlük, C - Orta Öğretim Terimleri Kılavuzu, C - Su Ürünleri Terimleri Sözlüğü, C - Veteriner Hekimliği Terimleri Sözlüğü, C - Yerbilim Terimleri Sözlüğü, C - Zooloji Terimleri Sözlüğü, Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü, Dilbilim Terimleri Sözlüğü, Dirilbilim Terimleri, Felsefe Terimleri Sözlüğü, Gramer Terimleri Sözlüğü, Güncel Türkçe Sözlük, Orta Öğretim Terimleri Kılavuzu, Su Ürünleri Terimleri Sözlüğü, Veteriner Hekimliği Terimleri Sözlüğü, Yerbilim Terimleri Sözlüğü, Zooloji Terimleri Sözlüğü
Güncel Türkçe Sözlük cins a. 1. Tür, çeşit: “Lalelerin cinsleri günden güne çoğalıyor, soğanları akıl almayacak fiyatlarla satılıyordu.” -A. H. Çelebi. 2. Soy, kök, asıl: “Ben bir Türküm, dinim, cinsim uludur.” -M. E. Yurdakul. 3. Pek çok ortak özellikleri bulunan türler topluluğu. 4. sf. argo Garip, tuhaf. 5. sf. Diğerlerine göre üstün nitelikleri olan: “Derler ki cins kediler bu çirkinliği gizlemek için tenha yerlerde ölmeye giderlermiş.” -P. Safa.Biy
çekimli eylem

çekimli eylem

Bu yazı sabitlenmiştir.
•ç - Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü, Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü
Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü çekimli eylem (Derleme.. çekimli fiil, esas fiil, tükel fiil) Bir yargı bildiren ve zaman kavramıyle birlikte kişi kavramı veren eylem: 1. K.T.geldim(gel-di-m) 2. K.T.geldin(gel-di-n) 3. K.T.geldi(get-di) 1. K.Ç.geldik(gel-di-k) 2. K.Ç.geldiniz(gel-di-n-iz) 3. K.Ç.geldiler(gel-di-ler) 1. K.T.hastayım(hasta-y-ım) 2. K.T.hastasın(hastasın) 3. K.T.hasta, hasadır (hasta-dır) 1. K.Ç.hastayız(hasta-y-iz) 2. K.Ç.hastasınız(hasta-sın-ız) 3. K.Ç.ha
çekim eki

çekim eki

Bu yazı sabitlenmiştir.
•ç - Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü, ç - Gramer Terimleri Sözlüğü, C - Güncel Türkçe Sözlük, c - Türk Dünyası Gramer Terimleri Kılavuzu, Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü, Gramer Terimleri Sözlüğü, Güncel Türkçe Sözlük, Türk Dünyası Gramer Terimleri Kılavuzu
Güncel Türkçe Sözlük çekim eki a. db. Fiil, ad kök veya gövdelerine gelerek bağlı oldukları kelime gruplarına göre kelimeler arasında durum (hâl), iyelik, çokluk, zaman, kişi ilişkisi kuran birim: ev-e, ev-im, ev-ler, gel-di, gel-di-m, gel-di-ler gibi.Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü çekim eki (Derleme. tasrif eski, işletme eki) Eylem ya daad kök veya gövdelerine kişi kavramı vermek üzere getirilen ek (bk. ad çekimi ve eylem çekimi) :1. K.T geldim (gel-di-m) 2. K.T. g